MILORD
Ik ben geen tv liefhebber. Flauw en inhoudsloos entertainment. Steeds dezelfde gezichten. Oeverloze discussies. Nieuws volg ik al helemaal niet meer. Dan is er nog dat blauwe licht dat je hersencellen om zeep helpt. En ik zal niet beginnen over schermtijd. Maar soms komt er een serie, een pareltje op Netflix, voorbij. Milord...
Bridgerton, voor diegene die er nog niet eerder van heeft gehoord, is een serie over gossip, liefde en verraad in vervlogen Engelse tijden. Ik kan er niets aan doen, ik ben helemaal hooked. Ongegeneerd bingen. In een paar dagen draaide ik er twee seizoenen doorheen.

Bridgerton is ticking all my boxes. Om te beginnen de kostuums. De empire dresses van zijde, afgezet met kant, ruches en luchtige doorkijkstofjes. De haardracht, de juwelen en schattige handschoentjes. Mannen in kostuum, jassen van zware velours en hoofddeksels.
De casting, hartverwarmende en zo passende acteurs die het leven van een rijk en voorkomend gezin uit die periode perfect weten neer te zetten. Het verhaal van de familie Bridgerton. Het verhaal van de liefde. Gossip, roddels en achterklap om je vingers bij af te likken. Het gezinsleven, de band tussen moeders en dochters en last but not least, de teksten die je doen verlangen naar romantiek. Je snapt 'em, helemaal verslaafd.
THE SEASON
Menig pubermeisje kijkt liever naar Keeping up with the Kardashians. Toch zou ik een poging wagen om Bridgerton samen met je dochter te kijken. Dit wil je haar niet onthouden, trust me. De serie zet jonge vrouwen en mannen centraal tijdens The Season.
Het seizoen van de liefde waar er gekoppeld wordt bij de vleet. Wandelingen onder het strenge toezicht van een chaperonne. Balboekjes waarin de naam wordt geschreven van een jonge man die nog weet wat dansen is. Ontluikende liefde en ontluikende vrouwelijkheid. Het ontdekken van jezelf. Een gestolen kus. Intriges, verboden liefde en zinderend verlangen. Pubers kennen waarschijnlijk de helft van deze woorden en hun betekenis niet. Juist daarom wil ik dat mijn dochter kijkt. Haar vocabulaire is gevuld met haat, idk, me in plaats van mijn en het voor mij tot voor kort onbekende fix.
Kijk, dat Bridgerton druipt van sentiment en romantiek en dat het niet de realiteit weergeeft begrijp ik volkomen. Logisch ook. Wie wil er nu nog een verbintenis aangaan met een kerel die je ouders hebben uitgezocht? Een bruidsschat als absolute voorwaarde om de juiste kandidaat te strikken? Tijdens je eerste date begeleidt worden door je moeder is in 2022 een no-go. I get it. Maar dat mijn dochter in de toekomst fix krijgt met een soort hoodie die hier aan de deur komt om dochterlief mee te nemen naar de Mc Donalds en haar waarschijnlijk een tikkie stuurt voor haar eigen hamburger vind ik een ander uiterste.

Fix, dat voelt als een soort contract waar prille vlinders worden vastgepind. Waar de eerste paar dagen verkering worden bestempeld als relatie en seksuele handelingen onder de sweet sixtien eerder regel dan uitzondering zijn. En ik weet het, tijden zijn veranderd.
Maar hoe mooi zou het zijn als haar hart op traditionele wijze wordt veroverd door een knappe jongeman à Mister Darcy himself. Of Milord Bridgerton natuurlijk.
SNAPCHAT EN SMILEYS
Als gescheiden moeder denk ik dat mijn dochter niet meer gelooft in ze leefden nog lang en gelukkig en zie ik haar ook niet dromen over een trouwerij. En dat hoeft ook niet. In ieder geval de aankomende jaren niet. Alsjeblieft nog niet ;-) Maar in plaats van Snapchats met smileys en korte berichtjes zonder een enkel voorzetsel of klinkers wens ik alle dames in de dop liefdesbrieven en geheime boodschappen van stille aanbidders. Ver weg van de vluchtigheid en oppervlakkige contacten.
Dat ze zich mogen laten verleiden tot een eerste kus door de jongen die ze verrast met bloemen. En dat deze niet van de dichtstbijzijnde benzinepomp mogen zijn.
Moeders met een puberzoon, misschien handig om bovenstaande informatie even door te passen. Onze dank is groot. En voordat ik het vergeet, Milord, ga op dansles.